به گزارش بازار مشترک، به گفته کیهان مدنی، حوزه اصلی سرمایه گذاری ها در ایران، انرژی، فلزات و صنایع سنگین بوده و شرکت هایی نظیر CNPC و METALLURGICAL در پروژه های کلیدی مشارکت داشته اند. با این وجود، سهم چین در سبد سرمایه گذاری خارجی ایران همچنان کمتر از انتظار است.
وی سه مانع بزرگ در مسیر سرمایه گذاری را به شرح زیر بر شمرد:
1. تحریم های بین المللی:
فشارهای مالی و محدودیت های دلاری، مهم ترین مانع فعالیت شرکت ها و بانک های چینی در ایران بوده است. بسیاری از آن ها برای حفظ دسترسی به نظام مالی جهانی، از همکاری مستقیم با ایران پرهیز کرده اند.
2. چالش های بانکی و مالی داخلی:
نظام بانکی ایران با ضعف شفافیت، بی ثباتی و قطع ارتباط با شبکه مالی بین المللی، مانع جدی برای انتقال سرمایه و تأمین مالی پروژه ها محسوب می شود.
3. نبود نهادهای پایدار و تضمین سرمایه:
تغییر مکرر سیاست ها، نبود ضمانت های قانونی برای بازگشت سرمایه و ریسک های پیش بینی ناپذیر اقتصادی، اعتماد سرمایه گذاران چینی را کاهش داده است.
مدنی افزود: عدد ۴.۷ میلیارد دلار بیش از آنکه صرفاً یک آمار اقتصادی باشد، نشانه ای از محدودیت های نهادی و سیاسی است. حتی روابط راهبردی و قراردادهای بلندمدت نیز در غیاب ثبات سیاستی، امنیت سرمایه و اصلاحات ساختاری نمی توانند به جذب سرمایه گذاری خارجی منجر شوند.
به گفته وی، تا زمانی که ایران نتواند بستر نهادی شفاف و پایدار برای سرمایه گذاران بین المللی فراهم کند، سهمش از جریان عظیم سرمایه گذاری چین در جهان، همچنان محدود و نمادین باقی خواهد ماند.
دیدگاهتان را بنویسید
دیدگاه ها