انتخابات جدید اتحادیه پوشاک تهران با نگاه به جوانگرایی

بازار مشترک: اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران با 20 هزار عضو لباس فروش و تولیدکننده لباس و پوشاک به صورت عمده و خرده فروش در ردیف یکی از بزرگترین و منسجم ترین اتحادیه های صنفی است که با توانمندی و نوگرایی در زمینه لباس و پوشاک مدیریت می شود و در این زمینه راهکارها و پیشنهادهای مؤثری را ارائه و همواره پیگیر اجرایی شدن آن بوده است که تاکنون نیز موفقیت هایی را بدست آورده است.

متخصصان و کارشناسان صنف بر این عقیده اند که لباس و پوشاک مهمترین نشانه فرهنگی و بارز ترین و مشخص ترین مظهر قومی و بهترین وسیله انتقال نشانه فرهنگی است که به سرعت می تواند تحت تاثیر پدیده های فرهنگ پذیری در بین جوامع گوناگون انسانی قرار گیرد. این تاثیر تا بدان جا است که استیلای فرهنگی و سلطه پذیری در وهله اول از طریق انتقال پوشاک صورت گرفته است و در بسیاری از جوامع با تغییر پوشاک یک جامعه رفتار اجتماعی و معیشت آنها نیز دچار دگرگونی شده است. امروزه نقش و اهمیت پوشاک به حدی است که به راستی می توان تمامی فرهنگ و هنر هر کشوری را در پوشاک مردم آن سرزمین جلوه گر دانست.
به مناسبت برگزاری انتخابات صنفی این اتحادیه گفتگويي با کامبیز مروت جو، نایب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران داشته ایم که در ادامه می آید:

آن طور که با خبر شدیم انتخابات این اتحادیه قرار بود ۷ خردادماه جاری برگزار شود که به تعویق افتاد، دلیل آن را میفرمایید؟
بله انتخابات صنفی اتحادیه قرار بود ۷ خرداد ماه برگزار شود اما متاسفانه به علت مشکلی که در سایت اینترنتی ما بوجود آمد با وجود اینکه اعضای زیادی برای شرکت در انتخابات حضور یافته بودند، به روز دوشنبه ۲۲ خرداد ماه موکول شد. کسی هم در مشکل بوجود آمده مقصر نیست بلکه سیستم اینترنتی سایت اتحادیه به مشکل خورد که متاسفانه اغلب در مراکز مختلف کشور با این قضیه مواجه هستیم. اغلب انتخابات صنفی به دلیل حدنصاب نرسیدن افراد شرکت کننده به دور دوم می کشد اما در این انتخابات در همان دور اول به حد نصاب رسیدیم که به دلیل مشکل اینترنتی سایت به ۲۲ خرداد ماه موکول شد.

آیا از افراد تحصیل کرده و کارآمد در این انتخابات شرکت داشته اند؟
بله، گروه کارآفرینان پوشاک ایران شامل ۷ نفر از جوانان تحصیلکرده با مقاطع بالای تحصیلی است که آقای ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه و بنده به عنوان نایب رئیس که برای ۶ دوره متوالی خدمت گذار هم صنفی های خود در این اتحادیه بودیم، رزومه آن ها را بررسی و تائید کرده ایم. اگر این گروه انتخاب شوند با استفاده از تجربه من و آقای شیرازی که در واقع تجربه پدر علم است می توانند دستاوردهای خوبی را برای این اتحادیه رقم بزنند.

لطفا کمی از تاریخچه شکل گیری این اتحادیه و دستاوردهای آن از آغاز تا کنون برای صنف پوشاک بگویید؟
اتحادیه پوشاک تهران یک اتحادیه با ۱۲ اتاق در چهارراه گلوبندک بود که در کل سال شاید در این اتحادیه بالغ بر ۵۰ تا ۶۰ جواز به افراد با یکسری سخت گیری های خاص صادر می شد. بعد از تغییر قانون کشور قرار بر این شد که اتحادیه ها از انتصابی بودن به انتخابی بودن تغییر شکل دهند.

در واقع ما اولین دوره انتخابی این اتحادیه بودیم که با رای بسیار خوبی وارد این اتحادیه شدیم. در سال ۶۲ یا ۶۳ محل اتحادیه را به محل جدید انتقال دادیم. در اتحادیه جدید ما فقط ۷۰۰ عضو داشتیم و شاید ۵ هزار مغازه لباس فروشی در آن زمان مشغول فعالیت بودند و بدون عضویت کار خود را انجام می دادند.

در این اتحادیه همه آن ها را قانونمند کردیم و اکنون ۲۱ هزار پرونده در این اتحادیه داریم که از این تعداد ۱۷ هزار جواز کسب دریافت کرده اند و کارهای الباقی هم در دست اقدام است.

در این سال ها چقدر این اتحادیه توانسته خود را با سیستم های روز دنیا تطبیق دهد؟
از سال ۷۸ قرار بر این شد که هر اتحادیه ای به جز اتحادیه هتلداران که به صورت اجباری باید کارهایش کامپیوتری می شد بقیه اتحادیه ها، به صورت اختیاری بتوانند کامپیوتری شوند. با این وجود ما دومین اتحادیه بعد از اتحادیه هتلداران بودیم که توانستیم سیستم کامپیوتری را برای اتحادیه راه اندازی کنیم. این کار را با هزینه شخصی خودمان انجام دادیم چون مخالفت های زیادی در آن زمان با این کار می شد.

آیا زنان کارآفرین و فعال در صنف پوشاک نیز در اتحادیه شما حضور و فعالیت دارند؟
به خاطر تکریم مقام بانوان عزیز کشورمان بعد از اتحادیه آرایشگران زنانه که همه باید از بانوان باشند، اولین اتحادیه ای هستیم که در کل کشور یک خانم را با رای بالا در ترکیب هیئت مدیره خود قراردادیم. چون حدود ۱۷ درصد جواز ما مربوط به بانوان بود و حق آن ها بود حداقل یک عضو در هیئت مدیره این اتحادیه داشته باشند.

آیا اتحادیه پوشاک تهران در پلمب برخی از مغازه های پوشاک دخالتی داشته است؟
در بسیاری از مواقع ما بر مبنای قوانین کشور مجبور بودیم یکسری از مغازه ها را پلمب کنیم که دستور آنها از بالا بوده است. اما قانون از سال ۸۲ به بعد به این شکل شد که هیچ مقامی در هیچ سازمان و ارگانی حق بستن مغازه ای را بدون نامه اتحادیه نداشته باشد. به دلیل اینکه اتحادیه بتواند در جریان دلیل پلمب آن مجموعه قرار بگیرد. این موضوع باعث شد ۹۰ درصد نامه های پلمب جمع آوری شود و تنها ۱۰ درصد آن به مرحله اجرا می رسید.

این در حالی بود که گروهی که در رقابت با اتحادیه بودند جریان پلمب ها را گردن از سوی اتحادیه قلمداد کنند در حالی که اتحادیه تنها مرجعی بود که برمبنای گزارشاتی که از سازمان ها و ارگان های مختلف می رسید باید اجازه پلمب را می داد و آن هم به خاطر این بود که جلوی یکسری قواعد بی ضابطه و بی دلیل گرفته شود.

آیا درباره مالیات و ارزش افزوده صنف پوشاک هم اتحادیه نقشی دارد؟ 
بعد از اینکه کد ملی و کد اقتصادی شکل گرفت مساله توافق با دارایی را از ما گرفتند و دیگر به عهده اتحادیه نیست و سالهاست که از طریق کد ملی پیگیری می شود. البته اتحادیه درباره مالیات ارزش افزوده رایزنی هایی داشته که برای مثال عمده فروش ها و فروشگاه های لوکس که شامل ۹ درصد ارزش افزوده می شوند از آن ۹ درصد که شامل می شوند این ۹ درصد را پرداخت کنند.

چند نفر در انتخابات اتحادیه شرکت کرده اند؟
در کل ۴۳ نفر کاندید انتخابات هستند که یک گروه کارآفرینان پوشاک ایران و تعدادی گروه دیگر و تعدادی هم به صورت انفرادی ور این انتخابات شرکت کرده اند.

دلیل رویکرد اتحادیه به حضور جوانان در هئیت مدیره بعدی این اتحادیه چیست؟
اتحادیه به خصوص آقای شیرازی رئیس این اتحادیه به دنبال این است که با آوردن جوان های تحصیل کرده در هیئت مدیره این اتحادیه بتواند آن را دانش بنیان کند تا بتوانیم با اطلاعات روز در حوزه پوشاک جلو برویم.

اکنون کسی که در جنوبی ترین نقطه تهران زندگی می کند با کسی که در شمالی ترین نقطه تهران زندگی می کند هر دو خواستار یک جنس پوشاک هستند فقط بر اساس درآمدشان سرانه مصرف آنها فرق می کند. این یکی از کارهای تولید دانش بنیان است که کل تولیدات پوشاک از کیفیت بالایی برخوردار باشند و بتوانند با اجناس خارجی رقابت کنند.

این کمترین کاری است که ما برای صنف پوشاک توانسته ایم انجام دهیم.امیدواریم بتوانیم این راه را با حضور جوانان تحصیل کرده و کارآمد در این حوزه ادامه دهیم.

آیا اکنون تولیدات پوشاک داخلی توانایی رقابت با اجناس خارجی و حذف آنها از بازارهای داخلی را پیدا کرده اند؟

سالیان سال وقتی پوشاک خارجی وارد می شد بسیاری از صنف پوشاک این اجناس را به فروش می رساندند چون در این حوزه با کمبودهایی مواجه بودیم. اما اکنون ۲۰ سال است که اغلب به سمت تولید رفته اند و اکنون دیگر واردات پوشاک خارجی نه از نظر کیفیت و نه از نظر اقتصادی توجیهی ندارد. بر اساس قانون جمهوری اسلامی برند خارجی پوشاک در صورتی می تواند در ایران فعالیت کند، که ۲۰درصد از تولیدات آن داخلی باشد‌.

همچنین از آن ۲۰ درصد تولید هم باید ۲۰ درصد صادر کنند. چون این شرکت ها در ایران امکان تولیدشان پایین تر است با برخی شرکت های داخلی برای تولید داخل قرارداد بسته اند. اکثر برندهای معروف پوشاک دنیا این کار را که ری لیبل کردن است در داخل انجام می دهند و تولید داخل را بهتر از آنچه که خودشان وارد می کنند خریداری می کنند چون هم قیمت آن مناسب تر است و هم از نظر کیفیت فرقی با اجناس وارداتی ندارند.

آیا تولیدی های کوچک هم با کیفیت بالایی به تولید پوشاک می پردازند؟

اکنون کیفیت تولیدی های پوشاک ما بسیار بالا رفته است و کوچک ترین تولیدی های ما با کیفیت بالا تولید پوشاک را انجام می دهند. 

به عنوان یک پیشکسوت حوزه پوشاک چه آرزویی برای بهتر شدن فعالیت های این صنف و اتحادیه در آینده دارید؟

امیدوارم از طریق این انتخابات هر کسی اصلح تر است بتواند وارد این اتحادیه شود. برخی شعارهایی همچون دادن وام و برطرف کردن مشکل دارایی و غیره می دهند که بسیاری از آنها دست اتحادیه نیست اما امیدوارم افرادی انتخاب شوند که بتوانند از این صنف که تا کنون سوزن های زیادی از سوی پیشکسوتانش برای آن زده شده و زحمات زیادی کشیده شده تا به این جا رسیده است، حمایت کنند. جوانان در این صنف می توانند کارهای زیادی انجام دهند و با یاری و پشتیبانی پیش کسوتان، این صنف را به مسیر درستی هدایت کنند.