دکتر سید جلال ابراهیمی- رئیس خانه اقتصاد و تجارت ایران و ترکیه

چین با اجازه دادن به حضور ترکیه در این مگاپروژه همچنین کشورهای آسیای مرکزی ایران را به حاشیه رانده است و بدیهی است با اجرای این پروژه از منابع سطح الارضی و زیرزمینی افغانستان که بکر و دست نخورده است سود سرشاری خواهد برد افغانستانی که در کمربند معادن طلا، اورانیوم، رادیوم، پلوتونیوم، آهن، مس، ذغال سنگ، زیرکونیوم وده ها معادن نایاب است و برای رشد اقتصادی خود نیاز به سرمایه گذاری خارجی دارد و چین بهترین فرصت را در همسایگی خود بر حضور در حوزه های اقتصادی افغانستان در اختیار دارد و البته نباید نقش حضوری ترکیه را که سال ها است در زیر ساخت های این کشور فعال است وشرایط غیر مستقیم حضور هم پیمانان آمریکا را در منطقه بالاخص امیر نشین های حوزه خلیج فارس نادیده گرفت.
این مگا پروژه که از 2013 آغاز شده میرود که نقش لجستیکی و اقتصادی خود را از دریای زرد (خلیج بیچیلی) یا بندر شانگهای تا آخرین نقطه اروپای غربی یعنی آلمان و اسپانیا عملیاتی نماید.
جای شگفتی است که ایران که پیوسته از آن یک موقعیت کلان و شاهراه اقتصاد شرق و غرب حتی حوزه جنوب شرق آسیا نام برده میشود و شرایط ژئوپلیتیک آن اقتصاد دانان و برنامه ریزان را متوجه خود میکرد این چنین کنار گذاشته شود درشرایطی چین به ظاهر اظهار دوستی با ایران میکند و خارج از مقوله مگاپروژه جاده ابریشم دوم در حوزه انرژی وصادرات آن هم با همسایه شمالی چگونه با بازی های سیاسی اقتصادی خود با ترکیه توانست مسیر لوله های گاز ایران را از طریق ترکیه در اختیار بگیرد و ترکیه نیز از این موقعیت استفاده کلان برد با عبور لوله های گاز با خط سیحان، جیحان، توانست یک موقعیت سیاسی، اقتصادی را به خود اختصاص دهد در حالیکه گاز خود را از ایران تامین میکرد.
لزوما باید یادآور شد هم اکنون چین پروژه 4 میلیارد دلاری در معادن مس افغانستان در دست اجرا دارد که این معادن موازی کانی های مس و طلای ایران است وصدالبته بر بازار ایران در تولیدات با پایه مسی اعم از راد مسی، کاتد مسی و انواع آن تاثیر خواهد گذاشت و هم اکنون ایران باید بازارهای جدید را شناسایی و با ایجاد شرایط و یا موقعیت های تهاتر بتواند بازاردائمی برای خود ایجاد نماید.
ناگفته نماند که طالبان از هم اکنون بعنوان یک رقیب اقتصادی در منطقه ظاهر میشود و در شرایطی که در حال مذاکره برای عبور خط لوله گاز ترکمنستان به پاکستان و جنوب شرق آسیا است همانند خط جیحان در ترکیه با این تفاوت که خط باکو جیحان شرقی غربی است و خط ترکمنستان به پاکستان شمالی جنوبی و شاید ترکمنستان از تهاتر گاز با ایران بعد از اجرای این پروژه منصرف شود و گازخود را مستقیما به بازارهای جنوب شرق آسیا منتقل نماید.
نباید طالبان را حقیر شمرد چرا که سالیان است در مذاکرات سیاسی و چانه زنی های جلب کمک های اقتصادی با عربستان و امیرنشینان حوزه خلیج فارس، پاکستان حتی نمایندگان آمریکا تجربه پیدا کرده اند.
باید هر حرکت نظامی، اقتصادی، سیاسی و حتی قومی، مذهبی، طایفه ای و شدآمدها دیپلمات ها و هیئت ها به ظاهر اقتصادی را مد نظر داشته باشیم که فردا خیلی دیر خواهد بود.
 

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

لطفا دیدگاه خود را از طریق فرم زیر اسال نمایید

نظرسنجی

مارا دنبال کنید